น้ำตก

"ฉันน่าจะถามนายมากกว่า"

อีกฝ่ายตอบเขาแทบจะทันที ทำให้รู้สึกเหมือนถูกดุนิดหน่อย

"มาทำอะไรที่นี่?" "เดี๋ยวก็ได้ตกลงไปอีกหรอก"

เขาไม่รู้ว่าควรพูดยังไง มันใกล้จะหมดวันนี้แล้ว
ถึงจะมีเวลาไม่กี่ชั่วโมง เขาก็เลือกที่จะแวะมา
บางทีอาจเป็นเพราะเขาต้องทำตามสัญญาที่เคยพูดเอาไว้ละมั้ง

"ผมบอกคุณว่าผมจะมาหา แต่ใกล้จะหมดวันแล้ว
ผมกลับไม่ได้มาเลย ผมก็เลยเลือกที่จะมาน่ะครับ.."

To. Russell


"ผมบอกคุณว่าผมจะมาหา แต่ใกล้จะหมดวันแล้ว
ผมกลับไม่ได้มาเลย ผมก็เลยเลือกที่จะมาน่ะครับ.."



ร่างสูงให้ความเงียบเป็นตัวแทนคำตอบไปชั่วขณะ
เขาเองก็จำได้ ว่าคนตรงหน้าพูดอะไรไว้
เพียงแต่ว่าตามตรง เป็นอย่างที่อีกฝ่ายพูดว่า 'ใกล้จะหมดวันแล้ว'
นั่นเป็นเหตุผลให้ไอเด็นไม่นึกว่าอีกฝ่ายจะยังมา

"ถึงนายไม่มาฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก"
เสียงทุ้มเอ่ยราบเรียบ ตรงตามความคิดความรู้สึก "นายก็มีอะไรที่ต้องทำใช่ไหมล่ะ"

"เหมือนจะได้กลิ่นเบียร์ด้วยนะ"

"เหมือนนายยังขาดลายเซ็นอีกหลายคน" ไอเด็นรั้งก่อนที่จะปล่อยให้อีกฝ่ายได้เดินจากไป
"ลองไปหาอันเนอดูที่ร้านเฮนเฮ้าส์ ตั้งอยู่ในเมือง นายคงรู้จักนะ?"

"เดินไปตรงนั้นจะเป็นทางลัดกลับเข้าด้านหลังฟาร์มลุงแพซตัน
ส่วนทางนั้นจะเป็นทางกลับเข้าเมืองที่ใกล้ที่สุด" เขาชี้นิ้วบอกทิศทาง

แล้วจึงปิดท้ายด้วยการผงกหัวให้อีกฝ่ายเล็กน้อย
"อื้ม ไว้พบกันใหม่"

"รู้จักครับ เดี๋ยวจะไปดู...ขอบคุณที่แนะนำนะครับ"
มอร์เฟียสจำเส้นทางที่อีกฝ่ายบอกไว้เป็นอย่างดี เขายิ้มให้อีกฝ่ายก่อนจะเดินถอยออกมาจากบริเวณนั้น

"ชอบสิ" พยักหน้าเพียงเบาๆแต่สีหน้าดูมีความสุขขึ้นมาอีกเล็กน้อยเมื่อได้พูดถึงของที่ชอบ
ก่อนที่เขาจะวกกลับเข้าไปที่เรื่องบาร์ "ปกติฉันเข้าไปที่นั่นแค่คืนวันจันทร์กับศุกร์"

หรือก็คือ เขาไม่ได้เข้าไปในเมืองบ่อยๆอยู่แล้ว

"แล้วอะไรที่นายหมายถึงบรรยากาศ..." ไอเด็นพึ่งสังเกตเห็นสีหน้าของคู่สนทนาที่แย่ลงต่างจากปกติเมื่อเริ่มพูดถึงบาร์
การที่เขาไม่ได้แวะเข้าไปทำให้ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
แต่หากจำไม่ผิดคืนนี้บาร์น่าจะปิดตอนเที่ยงคืน ก็มีความเป็นไปได้ว่าอีกฝ่ายจะออกจากที่นั่นมาก่อน

"นายเป็นอะไรหรือเปล่า"

ตอนนี้ในพื้นที่จะไม่มีแสงสว่างมาก แต่เพราะสายตาของเขาล็อกไว้ที่อีกฝ่ายตลอดเวลา
ถึงได้ทันเห็นทุกอากัปกิริยาก่อนรอยยิ้มนั้นจะปรากฏขึ้น

คนเราจะสบายดีได้ยังไง เมื่อเผลอแสดงสีหน้าแบบนั้นออกมา

แต่ถ้าอีกฝ่ายไม่ต้องการให้เขารับรู้ เขาก็จะไม่ก้าวก่ายแล้วกัน

"ถ้านายพูดอย่างนั้น"

ไอเด็นนิ่งฟังอีกฝ่ายพูดถึงเรื่องในบาร์จนจบ
แค่ชื่อของไซม่อนถูกพูดติดกับคุณดาห์เลีย ไอเด็นก็เข้าใจคำว่า 'บรรยากาศไม่ดี' ที่รัสเซลพูดถึงในทันที
ก็ใช่ว่าเขาไม่เคยอยู่ในเหตุการณ์ระหว่างทั้งคู่นี่นะ แต่สำหรับพี่เอลเลียสกับคุณหมอแอมเบอร์...

อย่างไรก็ตาม ไอเด็นคิดว่าการพูดถึงเรื่องของคนอื่นไม่ใช่เรื่องดีนัก

"เรื่องของคนสองคน ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเจ้าตัวหรอก"
เขาหันหน้ามองบรรยากาศรอบข้าง สายลมอ่อนๆก่อเกิดเสียงกระทบของใบไม้บนต้นไม้
"ฉันพึ่งไปส่งนีลากับเนโรเสร็จ แล้วก็กำลังจะกลับบ้าน"