✙ ห้องตรวจ

ถุงยาในมือทำให้เขาต้องขมวดคิ้วอีกครั้ง
อีกแล้วเหรอ.. รัสเซลรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก
แต่คงทำให้อีกฝ่ายลำบากเข้าอีกแล้ว

“คำถามแรกของคุณ ผมคงให้คำตอบไม่ได้
เพราะตัวผมเองก็ยังไม่เข้าใจ ‘สิ่งนั้น’ ที่ทำร้ายคุณในป่าเช่นกัน”

เดิมทีรัสเซลก็ไม่ได้ต้องการคำตอบอะไรอยู่แล้ว
จึงแค่ประดับรอยยิ้มเอาไว้เท่านั้น

ประโยคหลังจากนั้นเขาเพียงแค่รับรู้และพยักหน้าตาม
เพื่อแสดงออกว่าเขากำลังรับฟังอยู่
แต่เมื่อเห็นสีหน้าจริงจัง เขาก็รู้ดีว่าควรจะหุบยิ้มลงบ้าง

“...การรักษานี้จะไม่ประสบผลสำเร็จถ้าคนไข้มีอาการต่อต้าน
ผมอยากจะถามคุณ กรุณาอย่าตีความหมายของคำพูดผมไปในทิศทางอื่น
‘คุณอยากที่จะหายจริงๆ หรือเปล่า?’ เพราะผมเองก็กำลังช่วยเหลือคุณอย่างสุดความสามารถ
‘มีใครที่ทำให้คุณรู้สึกไม่สบายใจหรือเปล่า?’
คำตอบของคำถามเหล่านี้ คุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจผม อย่าลืมว่าผมกำลังเสนอตัวรับฟังคุณอยู่
และไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครมาตัดสินคุณ
ที่นี่มีแค่คุณกับผม และสิ่งที่เราคุยกันเป็นความลับของหมอกับคนไข้เท่านั้น”

เขาเงียบไป ดวงตากลอกไปมาราวกลับกำลังใช้ความคิด
และคำพูดเรียบเรียงอยู่ในหัว ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบ

"คำถามแรก แน่นอนว่าผมอยากจะหายจากอาการนี้
ผมไม่ได้มีความสุขหรอกนะครับ ที่ต้องรู้สึกแบบนี้ทั้งที่รอบตัวมีแต่รอยยิ้ม
ไม่ได้อยากตีความคำพูดของใครในทางที่แย่ทั้งนั้น
ส่วนเรื่องที่บอกว่ามีใครทำให้ผมรู้สึกไม่สบายใจรึเปล่า.."

เขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยๆ

"ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนไม่มีใครเข้าใจผม ผมรู้ว่าในมุมของคุณ พวกเขาพยายามเข้าหา
ผมรู้ครับ แต่หัวของผมมันไม่ใช่ ในหัวของผมให้ได้แค่ความหวาดระแวง
ทุกการกระทำ ทุกท่าทางของคนรอบตัว หัวของผมตีความในทางลบ
แม้ผมจะไม่อยากคิด แต่มันเป็นไปเอง ผมควบคุมความคิดในหัวไม่ได้ ผมเองก็ไม่รู้จะทำยังไง
ผมถึงบอกคุณว่า ผมจะเลือกที่จะเก็บความรู้สึกเหล่านั้นเอาไว้ ต่อให้ผม
ไม่เชื่อใจ และมองพวกเขาไม่ดีแค่ไหน ผมจะไม่แสดงมันออกมาอีก
จนกว่ามันจะหาย จนกว่าผมจะไม่คิดอะไร ตอนนั้นผมคงบอกคุณได้อย่างเต็มปากว่า

'ผมไม่ได้คิดอะไรแล้ว'

แต่มันคงต้องใช้เวลา ไม่ใช่แค่ผมฟังคุณแล้วผมจะทำได้
เพราะมันไม่ได้อยู่ที่การใช้ความคิด ตรรกะ แต่มันเหมือนมีบางอย่างในหัวที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้
ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังพยายามเข้าใจผมรึเปล่านะครับคุณหมอ แต่ผมต้องขอโทษถ้าผมทำกิริยาก้าวร้าว
แต่มันคือสิ่งที่ผมคิด และผมกำลังต้องการอธิบายให้คุณฟัง"

รัสเซลพูดเสียงเรียบและไม่ได้หลบตาอีกฝ่ายอีก