Russell Lee
New Farmer
ฤดูร้อนมันต้องเล่นน้ำสิครับ!
Posts: 362
|
Post by Russell Lee on Jul 7, 2017 19:44:46 GMT 7
"ไม่ใช่หรอกครับ เป็นคนที่เคยผ่านมาที่นี่เท่านั้น"
แต่ก็น่าแปลก ที่ยังจดจำสถานที่ที่แค่ผ่านทางมาได้
เมื่ออีกฝ่ายเซ็นชื่อลงในสมุดให้เรียบร้อยแล้ว รัสเซลจึงยิ้มตอบเพราะรู้สึกสบายใจขึ้น ตอนนี้มีลายเซ็นหนึ่งอยู่ในสมุดของเขาแล้ว
"ขอบคุณมากครับ คุณดาห์เลีย ถ้าอย่างนั้น ผมขอตัวก่อนนะครับ"
เมื่อกล่าวลาเสร็จ เขาจึงค่อยเดินออกมาจากห้องรับรองของโรงแรม
|
|
Alan
New Farmer
Posts: 217
|
Post by Alan on Jul 8, 2017 15:51:41 GMT 7
อลันเดินตามที่พนักงานโรงแรมแนะนำจนมาถึงเลาจ์นโรงแรมโรสแมรี่ บรรยากาศต่างกับด้านนอกฟาร์มราวฟ้ากับเหว ไม่ว่าจะเป็นแชนเดอเลียคริสตัลหรือพรมสีแดงสดที่ปูมาตลอดทางก็ตาม ชายหนุ่มกับสมุดหนึ่งเล่มกวาดตามองสำรวจไปรอบๆ จนมาหยุดอยู่ที่หญิงสาวสวยสง่านอนเอกเขนกบนโซฟาตัวยาวที่กำลังจ้องมองมานิ่งๆ ดวงตาคู่นั้นทำให้อลันตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะ ทั้งที่แน่ใจไปกว่าครึ่งว่าคนตรงหน้าคือ คุณดาห์เลียที่เขากำลังตามหา แต่ก็ยังเอ่ยปากถามออกไป "สวัสดี ผมชื่ออลัน ฮิลส์ มาขอพบคุณดาห์เลียครับ ใช่คุณหรือเปล่า?"
|
|
Dahlia
NPC
Sleep with me free breakfast (:
Posts: 30
|
Post by Dahlia on Jul 8, 2017 20:20:20 GMT 7
"สวัสดี ผมชื่ออลัน ฮิลส์ มาขอพบคุณดาห์เลียครับ ใช่คุณหรือเปล่า?"
เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นตรงหน้า ส่งให้ดวงตาฉ่ำน้ำราวกับคนเพิ่งตื่นปรายมองสำรวจอีกครั้ง ร่างสูงกำยำดูทะมัดทะแมงในเสื้อยืดแขนสั้นสีดำ กล้ามแขนแข็งแกร่งที่โผล่พ้นแขนเสื้อออกมาทำให้เขาดูแข็งแรงกว่าที่เธอคิด ดาห์เลียละสายตาจากคนตรงหน้าก่อนจะขยับตัวเล็กน้อยและบิดขี้เกียจอ้อยอิ่ง กิริยาท่าทางของหญิงสาวเชื่องช้าอ่อนนุ่มราวกับขยับตัวอยู่บนปุยเมฆ เธอจัดเสื้อคลุมตัวยาวที่หลุดลุ่ยให้ขึ้นมาคลุมลาดไหล่เนียนอีกครั้งก่อนจะขยับยิ้มตอบคำถาม
"ใช่ ฉันคือดาห์เลีย มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ?"
|
|
Alan
New Farmer
Posts: 217
|
Post by Alan on Jul 8, 2017 20:30:04 GMT 7
"ใช่ ฉันคือดาห์เลีย มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ?" กลายเป็นชายหนุ่มที่เงอะงะ ความคิดที่ว่าเขาไม่เหมาะกับสถานที่แห่งนี้สักนิดผุดขึ้นมาในหัว อลันกดสายตาลงรองเท้าคอมแบทสีดำที่ย้อมไปด้วยดินและโคลนตัดกับพรมสีแดงเข้ม นึกละอายใจ จนเหลือบไปเห็นสมุดสีเหลืองที่ถูกม้วนจนกลมในมือนั่นละ เขาถึงได้เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง "คุณแพซตันวานให้ผมช่วยเรื่องลายเซ็นในสมุดนี้นะครับ และหนึ่งในนี้ก็มีรายชื่อของคุณดาห์เลียอยู่ด้วย ...ถ้าไม่ลำบาก" สองเท้าที่กำลังจะก้าวเข้าไปกลับชะงัก เม้มริมฝีปากเข้ากันแน่น เลือกจะยืนนิ่งๆ แล้วยื่นสมุดกับดินสอในมือไปสุดความยาวแขนแทน "รบกวนช่วยเซ็นให้ด้วยครับ"
|
|
Dahlia
NPC
Sleep with me free breakfast (:
Posts: 30
|
Post by Dahlia on Jul 8, 2017 21:14:49 GMT 7
"คุณแพซตันวานให้ผมช่วยเรื่องลายเซ็นในสมุดนี้นะครับ และหนึ่งในนี้ก็มีรายชื่อของคุณดาห์เลียอยู่ด้วย ...ถ้าไม่ลำบาก"
"รบกวนช่วยเซ็นให้ด้วยครับ"
ท่าทางเงอะงะขัดกับบุคลิกทำให้ดาห์เลียหลุดขำออกมา ยิ่งเห็นกิริยางกๆ เงิ่นๆ เหมือนกำลังประหม่าทั้งๆ ที่ก่อนเข้ามาก็ยังดูปกติดียิ่งทำให้รอยยิ้มบนดวงหน้าซีดขาวของหญิงสาวกระจ่างขึ้น ดาห์เลียขยับลุกจากโซฟาและเดินเข้าไปใกล้ให้พอที่เธอไม่ต้องเอื้อมมือจนสุดแขนเพื่อรับสมุดจากมืออีกฝ่ายมา
"ถ้าฉันเดาไม่ผิดคุณคือคนงานคนใหม่ที่แพซตันประกาศรับมาสินะคะ"
เธอเปิดสมุดในมือและหยุดขำกับลายเซ็นต์ของอันเนอเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้น ดวงตาคมโตที่ปรือลงมาเล็กน้อยเป็นเอกลักษณ์ปรายมองอีกฝ่าย ริมฝีปากบางเคลือบลิปสติกสีเข้มอมยิ้มกริ่ม
"ทำไมถึงเลือกมาอยู่ที่นี่ล่ะคะ ท่าทางคุณดูเหมาะกับงานอย่างอื่น... มากกว่าคนสวน"
|
|
Alan
New Farmer
Posts: 217
|
Post by Alan on Jul 8, 2017 22:02:35 GMT 7
"ทำไมถึงเลือกมาอยู่ที่นี่ล่ะคะ ท่าทางคุณดูเหมาะกับงานอย่างอื่น... มากกว่าคนสวน"
"ฟังแล้วมันออกจะน่าอาย แต่การมีฟาร์มเป็นของตัวเองเป็นหนึ่งในหลายๆ ความฝันที่ผมอยากจะเป็นตอนเด็กๆ นะครับ" "แต่ก็ปล่อยให้มันเป็นแค่ความฝันมาเรื่อยๆ จนอายุเท่านี้ละครับถึงได้มีโอกาส" มือหนายกขึ้นลูบท้ายทอยแก้เขิน หัวเราะแห้งๆที่เผลอปล่อยให้ภาพตัวเองตอนเด็กๆ ตะโกนให้คำสัญญากับท้องฟ้า ช่วงวัยรุ่นที่หันหลังให้กับการเรียนเพราะครอบครัวมีเงินไม่พอ ภาพที่สองมือหยาบกร้านเพราะงานใช้แรงงานกำเงินเปื้อนเลือดแล่นวาบเข้ามาในห้วงคิด สะบัดความทรงจำเก่าๆ ทิ้ง เบนสายตามาสบอีกคู่โดยไม่ได้ตั้งใจ "ผมก็หวังจากใจจริงว่าที่แห่งนี้จะต่อเติมความฝัน ความหวังและอนาคตผมได้อย่างสมบูรณ์แบบนะครับ ...และดูเหมือนจะเข้าใกล้ความเป็นจริงอีกขั้นแล้ว"
|
|
Dahlia
NPC
Sleep with me free breakfast (:
Posts: 30
|
Post by Dahlia on Jul 8, 2017 22:40:19 GMT 7
"ฟังแล้วมันออกจะน่าอาย แต่การมีฟาร์มเป็นของตัวเองเป็นหนึ่งในหลายๆ ความฝันที่ผมอยากจะเป็นตอนเด็กๆ นะครับ"
"แต่ก็ปล่อยให้มันเป็นแค่ความฝันมาเรื่อยๆ จนอายุเท่านี้ละครับถึงได้มีโอกาส"
"ผมก็หวังจากใจจริงว่าที่แห่งนี้จะต่อเติมความฝัน ความหวังและอนาคตผมได้อย่างสมบูรณ์แบบนะครับ ...และดูเหมือนจะเข้าใกล้ความเป็นจริงอีกขั้นแล้ว"
ดาห์เลียขยับยิ้มกว้างกว่าเก่า หญิงสาวเดินเหมือนปลิวกลับไปนั่งที่โซฟา เสื้อคลุมตัวโปร่งสะบัดตามจังหวะการทิ้งตัวลงนั่ง มือซีดขาวราวกระดาษตวัดลงลายเซ็นต์ "นี่ค่ะ" เธอส่งสมุดคืนให้ "ฉันก็หวังว่าคุณจะเลือกในสิ่งที่ถูกต้องนะคะ" รอยยิ้มของเธอหม่นลงนิดหน่อยก่อนที่สีหน้าจะกลับเป็นแบบเดิม "เผื่อว่าคุณยังไม่ทราบ ที่นี่คือโรงแรมของฉัน มีทั้งห้องอาหารและบาร์ที่จะเปิดทุกๆ วัน
ถ้าหากว่าเหนื่อยล้าจากการทำฟาร์มหรืออยากจะหาเพื่อนก็สามารถเข้ามาที่นี่ได้เสมอเลยนะ
ห้องอาหารจะเปิดบริการตั้งแต่ 6.30 - 18.00 ส่วนบาร์จะเปิด 18.00 จนถึงเที่ยงคืน
สามารถเข้ามารับประทานอาหารเพื่อเพิ่ม hp ได้ แต่อย่าลืมว่า อาหารทานได้วันละ 2 ครั้งเท่านั้น และหากซื้อเก็บไว้จะอยู่ได้แค่ 24 ชม. เท่านั้น"
💝 LOVE POINT 💝
Dahlia +4
|
|
Alan
New Farmer
Posts: 217
|
Post by Alan on Jul 8, 2017 23:13:29 GMT 7
อลันพยักหน้ารับฟังข้อมูลใหม่ที่เพิ่งได้มา เซ้นส์บางอย่างบอกว่าเขาคงมีโอกาสได้มาที่นี้บ่อยเกินความจำเป็น เบนความสนใจกลับมาที่สมุดทีเพิ่งได้รับ พลางไล่รายชื่อที่เหลือดู ช่องว่างหลังรายชื่อที่เหลือน้อยลงถือเป็นสัญญาณที่ดี
"ว่าแต่ถ้าผมอยากจะไปหาคนที่อาเจนธ่า ควรเดินทางไปไหนต่อพอจะแนะนำได้ไหมครับ?"
|
|
Dahlia
NPC
Sleep with me free breakfast (:
Posts: 30
|
Post by Dahlia on Jul 8, 2017 23:59:47 GMT 7
"ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิดคุณคงจะหมายถึงอิกกี้ ถ้าเป็นอิกกี้ล่ะก็ ป่านนี้คงจะอยู่แถวๆ โรงหลอมเหล็กน่ะค่ะ"ดาห์เลียตอบก่อนจะนั่งเท้าคางมองอีกฝ่าย เธอทำท่าเหมือนเพิ่งนึกอะไรขึ้นมาได้ "คุณคงจะมีภารกิจอีกเยอะที่ต้องทำในฐานะชาวสวนคนใหม่ ฉันให้สิ่งนี้ไว้เพื่อที่คุณจะได้ใช้มันให้เป็นประโยชน์แล้วกันนะคะ"ผู้เล่นได้รับข้าวผัดทะเล(SEAFOOD FRIED-RICE)(+ 65 hp)"แล้วพบกันใหม่ค่ะคุณอลัน" ริมฝีปากบางขยับยิ้มหวานทรงเสน่ห์ ก่อนจะเอนตัวลงนอนบนโซฟา พลิกนิตยสารดูและไม่ได้สนใจเขาอีก 💝 LOVE POINT 💝
Dahlia +2 (TOTAL : 6 point)
|
|
Alan
New Farmer
Posts: 217
|
Post by Alan on Jul 18, 2017 12:19:51 GMT 7
เสียงจั่กจั่นมราซ่อนตัวตามต้นไม้ใหญ่ส่งเสียงร้องเป็นเอกลักษณ์พอให้รู้ว่า ฤดูร้อนได้มาเยือนแล้ว มือหนายกขึ้นปาดเหงื่อบางที่ซึมออกบนหน้าผาก สองขวาก้าวยาวๆ เมื่อเห็นตึกสูงอยู่เบื้องหน้า กลัวดอกไม้ในมือจะแห้งตายเสียก่อน ใบหน้าอึมครึมตั้งแต่แรกค่อยๆ ปรากฏรอยยิ้มเมื่อเข้ามาถึงด้านใน อลันรู้สึกสดชื่นขึ้นมาอีกนิดกับแอร์เย็นๆ ที่เข้ามาปะทะผิวกาย ร่างสูงกำยำเดินอาดๆ ไปยังรีเซปชั่น กระแอมปรับเสียงให้มั่นคงก่อนเอ่ยปากพูด
"ผมอลัน ฮิลส์ มาขอพบคุณดาห์เลียครับ"
|
|
Dahlia
NPC
Sleep with me free breakfast (:
Posts: 30
|
Post by Dahlia on Jul 18, 2017 14:22:53 GMT 7
“ผมอลัน ฮิลส์ มาขอพบคุณดาห์เลียครับ” เสียงทุ้มของใครบางคนเอ่ยเรียกชื่อเธอดังขึ้นมาจากด้านหลังฉากไม้ที่กั้นระหว่างโซฟาตัวที่เธอนอนเล่นอยู่กับรีเซปชั่นของโรงแรม ศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมสีดำสนิทผงกขึ้นมองลอดฉากไม้ฉลุลวดลายงดงาม เห็นเพียงท่อนแขนแกร่งกับเสื้อยืดสีดำเธอก็พอจะเดาออกว่าเป็นใคร
ร่างบางผุดลุกขึ้นนั่งบนโซฟาตัวยาวที่นอนอยู่อย่างอ้อยอิ่ง ขยับจัดเสื้อคลุมสีไลแลคผืนบางให้คลุมไหล่ไว้ มือเรียวสะบัดผมสีเข้มของตนที่ตกระคอเสื้อไปด้านหลัง มองเงาสะท้อนร่างตัวเองในกระจกโบราณบานใหญ่ที่ตั้งตระหง่านเยื้องไปไม่ไกลเพื่อให้แน่ใจว่าเรียบร้อยดีแล้ว
“คุณดาห์เลียเธอพักผ่อนอยู่ด้านหลังนี่ค่ะ รอสักครู่นะคะ ฉันจะไปตา...”
“ไม่เป็นไร...ให้เขาเข้ามาได้”
|
|
Alan
New Farmer
Posts: 217
|
Post by Alan on Jul 18, 2017 18:27:54 GMT 7
"คุณดาห์เลียเธอพักผ่อนอยู่ด้านหลังนี่ค่ะ รอสักครู่นะคะ ฉันจะไปตา..." ประโยคขึ้นต้นของพนักงานต้อนรับทำเอาอลันห่อเหี่ยวไปเล็กน้อยที่มาขัดจังหวะการรบกวนของอีกฝ่าย เผลอกำช่อดอกไม้ในมือแน่น แล้วคลายลงเมื่อได้ยินเสียงหวานจากดังขัดขึ้นมา "ไม่เป็นไร...ให้เขาเข้ามาได้" ดวงตาสีเข้มรีบก้มมองลงต่ำ เช็คให้แน่ใจว่าครั้งนี้รองเท้าไม่มีโคลนเปื้อน ไปสร้างรอยเท้าบนพรมแดงให้เจ้าของสถานที่ลำบากใจ ก่อนจะก้าวยาวๆ ไปตามมือที่ผายออกของพนักงานรีเซฟชั่น มันเป็นเพียงฉากไม้ที่ถูกตั้งกั้นเอาไว้เท่านั้น ทำไมเขามองไม่เห็นตั้งแต่แรกนะ อลันพาตัวเองไปยืนอยู่ตรงหน้าคุณดาห์เลีย ยกมือข้างที่ว่างขึ้นเกาปลายจมูกเหมือนทุกครั้งที่รู้สึกประหม่า แล้วเอ่ยทักทาย "สวัสดีครับ คุณดาห์เลีย"
|
|
Dahlia
NPC
Sleep with me free breakfast (:
Posts: 30
|
Post by Dahlia on Jul 18, 2017 20:15:34 GMT 7
"สวัสดีครับคุณดาห์เลีย" เงาร่างกำยำของคนที่อยู่ตรงหน้าทาบทับบดบังแสงนวลจากโคมไฟที่ติดอยู่บนผนังห้อง ใบหน้าสวยคมเงยขึ้นมองผู้มาเยือนด้วยรอยยิ้มหวานที่ประดับอยู่บางๆ "สวัสดีค่ะคุณอลัน" วันนี้เขาดูเหนื่อยกว่าวันก่อน ใบหน้าคมคร้ามยังมีเม็ดเหงื่อบางๆ เคลือบอยู่บางส่วน เสื้อผ้าก็เกือบจะแนบลู่กับตัว อากาศข้างนอกคงร้อน ดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายรีบเร่งมาที่นี่ แต่จะมาด้วยเหตุผลอะไร? ดาห์เลียเหลือบดวงตามองไปยังช่อดอกไม้ในมืออีกฝ่าย คิ้วเรียวเลิกขึ้นเล็กน้อย บังเกิดความรู้สึกประหลาดใจก็ไม่ใช่ จะเอ็นดูก็ไม่เชิง "ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้งนะคะ ว่าแต่..มีธุระอะไรงั้นหรือคะ?"
|
|
Alan
New Farmer
Posts: 217
|
Post by Alan on Jul 19, 2017 11:45:32 GMT 7
"ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้งนะคะ ว่าแต่..มีธุระอะไรงั้นหรือคะ?" หนึ่งประโยคคล้ายจะเตือนความจำถึงจุดประสงค์ที่ชายหนุ่มเหยียบย่างเข้ามาที่นี้ ผลักให้มือหนาข้างที่ถือของอยู่ดันออกไปข้างหน้าเร็วราวกับจรวด แล้วต้องหน้าเหวอเมื่อสุดปลายกลีบของดอกลิลลี่ไปเตะกับปลายจมูกโด่งของอีกคนพอดิบพอดี ทำเอาอลันแทบชักมือกลับไม่ทัน
ไอ้เxxอลันเอ้ย ก่นด่าความเงอะงะตัวเองในใจ "ที่เมื่อคืนบอกไว้ว่าจะเอาดอกลิลลี่มาให้รู้จักนะครับ" มือหนายื่นช่อดอกลิลลี่สามสี่ดอกที่ถูกมัดรวมกันเป็นช่อออกไปอีกครั้ง ส่งยิ้มแห้ง "หวังว่าคุณจะชอบมัน"
|
|
Dahlia
NPC
Sleep with me free breakfast (:
Posts: 30
|
Post by Dahlia on Jul 19, 2017 15:03:28 GMT 7
ดาห์เลียได้กลิ่นหอมหวานเข้มข้นราวกับน้ำผึ้งจากช่อดอกไม้สีขาวที่อีกฝ่ายยื่นมาแตะลงตรงปลายจมูกของเธอพอดิบพอดี ก่อนที่เขาจะดึงมือกลับด้วยท่าทางเงอะงะ ยิ่งทำให้รู้สึกเอ็นดูมากขึ้นจนต้องหัวเราะเสียงใสออกมา
"ที่เมื่อคืนบอกไว้ว่าจะเอาดอกลิลลี่มาให้รู้จักนะครับ" เขายื่นช่อดอกไม้มาให้เธออีกครั้ง คราวนี้ด้วยความระมัดระวัง "หวังว่าคุณจะชอบมัน"
ดาห์เลียเอื้อมมือไปรับแล้วกดปลายจมูกลงสูดกลิ่นหอมหวานอีกครั้ง ริมฝีปากบางที่เคลือบด้วยลิปสติกสีเข้มคลี่ยิ้มเต็มปากอย่างชอบใจในกลิ่นของช่อดอกไม้ตรงหน้า
"น่ารักจังเลยค่ะ" เธอเงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้ม "ขอบคุณนะคะ"
💝 LOVE POINT 💝
Dahlia +10 ! (Max for today)
|
|