➤ ห้องทำงานของคุณลุง [ปิดรับสมัคร]

ผมกำลังเดินเอ้อระเหยลอยขายหาทางไปต่อแก่ชีวิตตนก็เจอเข้ากับชายชราคนหนึ่งโบกมือเรียกเข้าไปหา

"อ้าว! สวัสดี จะมาทำฟาร์มหรอเจ้าหนู มาๆ..ลงชื่อได้ที่โต๊ะนั่นเลย"

เสียงทักทายอย่างเป็นมิตรดังขึ้นมาจากชายร่างกำยำที่ค่อนข้างมีอายุแล้ว



ทำฟาร์มเหรอ ก็ดีเหมือนกันนะ ยังไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย ปกติก็รับจ้างทำความสะอาด เสิร์ฟอาหาร
ลองสักหน่อยก็ไม่เสียหาย ผมเดินเข้าไปหาลุงแกยิ้มๆ

"กรอกให้ครบแล้วก็ว่างแยกไว้อีกกองนึงนะ ลุงจะได้รู้"


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ชื่อ - นามสกุล:  
Sinnorol The Mess
เพศ:
male
วันเกิด: วันเสาร์ ที่ 1 ฤดูใบไม้ผลิ
อายุ:
18


ส่วนสูง/น้ำหนัก:
186/57
ประวัติโดยย่อ:
ชายหนุ่มที่เพิ่งถูกไล่ออกจากงานพิเศษที่ทำมาเป็นเวลา 2 ปีด้วยเหตุผลที่ว่า "ขอโทษนะหลายเอ้ย! ยายไม่มีเงินจ้างแกแล้วไปหางานใหม่เถอะ!"
พ่อและแม่ของเขานั้นเสียไปด้วยสุขภาพไม่ดี และไม่มีเงินรักษามากพอ แต่เขานั้นยังดิ้นรนสู้ชีวิต(ทีมต้องการแท้ง #ผิดส์) เดินผ่านมาเห็นป้ายเข้าเลยคิดว่า ต้องลองสักตั้ง!
ตั้งชื่อบ้านพัก:
purple power


รูปตัวละคร:link



(ปล. การตั้งรูป Avatar ใช้รูปเดียวกับรูปตัวละคร โดยปรับให้รูปมีขนาดเท่ากับ W170 x H300)

** หากไม่รู้วิธีใส่ ดูได้ที่นี่ **



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ผมหยิบกระดาษที่เขียนว่า Register มาเขียนประวัติยุกยิกๆ ก็ได้ลายมือไก่ออกมา แม้ว่าจะไม่แน่ใจว่าคุณลุงผู้ดูแล(?)จะอ่านออกรึไม่ แต่เขาก็ยื่นส่งให้คุณลุงไป


"กรอกเรียบร้อยแล้วรึ? ....อะแฮ่ม! แพซตัน ฮัคเคิลเบอร์รี่ หรือจะเรียกว่าลุงแพซตันก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จัก"

คุณลุงกระแอมหนึ่งทีก่อนจะแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ


ลุงคนนี้ดูท่าทางใจดีแฮะ "สวัสดีครับ ผมซินนอรอล เดอ เมส เรียกว่ายูดาส หรือ ดาสก็ได้ครับ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน ลุงแพช" ผมทักทายกลับอย่างเป็นกันเอง


"นี่คือ เจ้าฟินน์ อินทรีเลี้ยงของลุงเอง เอาไว้คอยเฝ้าพวกสัตว์เวลาอยู่ในทุ่ง...จริงๆ ลุงเจอมันปีกหักอยู่ที่ในป่า เลยเก็บมันมาน่ะ"

ที่แขนซ้ายของลุงมีนกอินทรีสีน้ำตาลรูปร่างปราดเปรียวเกาะอยู่ ลุงใช้มืออีกข้างลูบหัวมันเบาๆขณะพูด

เมื่อพูดจบลุงก็ขยับแขนข้างที่ฟินน์เกาะอยู่ เหมือนเป็นสัญญาณบอกให้ ไปได้ ..ชั่วครู่ เจ้าฟินน์ก็กระพือปีกของมันแล้วไปเกาะที่ขอบหน้าต่างแทน




ผมมองเจ้าเหยี่ยวตัวใหญ่ที่เกาะอยู่บนแขนคุณลุง มันคงได้รับการดูแลอย่างดีเลยสิเนี่ย ตัวบะเอ้กเลย

"ทำฟาร์มน่ะ มันไม่ง่ายนะ....แน่ใจแล้วงั้นรึ? คงไม่ถอดใจนะ..."

ลุงพูดขึ้นพร้อมกับมองออกไปนอกหน้าต่าง


ผมได้ยินดังนั้นก็อดหยอกลุงไม่ได้ "แหม อายุอย่างลุงแพชยังทำได้ คนหนุ่มอย่างผมทำไม่ได้ก็เสียหน้าแย่สิครับ 555+"

"ที่ฝั่งโน้น จะเป็นที่พักใหม่ของเอ็งนะ เจ้าหนู...ติดๆกันก็เป็นแปลงผัก แปลงมันอาจจะรกร้างหน่อย ต้องขุดใหม่และทำใหม่

เลยออกมาจากแปลงผักก็มีทุ่งหญ้ากับคอกสัตว์ ถัดออกไปก็เป็นโรงโม่"


ผมมองตามมือแกไปเห็นบ้านทำจากอิฐมุงฟางบางส่วนอยู่ไม่ไกลนัก ก็ดูดีใช้ได้นะ แต่คงต้องใช้เงินพัฒนาอีกเยอะทีเดียว
อยากไปดูแปลงผักซะแล้วสิ


พอพูดจบ ลุงก็หันมายิ้มและกระแอมเบาๆ ก่อนจะมองไปที่นอกหน้าตาอีกครั้งแล้วพูดขึ้นว่า

"บ้านหลังน้อยๆตรงที่ดินใกล้กับโรงนา นั่นเป็นบ้านของแกะเลี้ยงแทมมี่...ว่างๆก็แวะไปทักทายเขาหน่อย เจ้านั่นมันขี้คุย

แล้วเห็นบ่อปลาตรงนั้นไหม ใกล้ๆบ้านลุง นั่นบ่อปลาคาร์ฟ...อยู่มานาน จะไปทักทายก็ได้ ลุงถือว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำฟาร์มลุงเลยนะ ฮ่าๆ"

พูดจบลุงก็ขำออกมาอย่างอารมณ์ดี


"เดี๋ยวแวะทักทายแทมมี่สักหน่อย แต่ปลาคาร์ฟคงไม่ต้องหรอกมั้งลุง" ผมพูดติดตลกกับลุงแพชอย่างอารมณ์ดี


"ลองไปเดินสำรวจพื้นที่ดู ฟาร์มลุงก็มีเท่านี้แหละ ไม่ต้องกลัวหลงๆ

อ้อ ลืมบอก....เดินออกไปทางหลังฟาร์มไม่ไกลจะเป็นป่า ลองไปเดินเล่นพักผ่อนได้

ลุงจะให้เริ่มงานวันเสาร์ที่ 1 ฤดูใบไม้ผลิ ปี 2017 (เสาร์ที่ 28 มิถุนายน 2017) ก็แล้วกันนะ

จะได้ทำความคุ้นเคยกับที่นี่เสียก่อน"


"แหม วันเกิดผมซะด้วย ฤกษ์งามยามดีจริงเชียว ไว้หลังผมเข้าที่เข้าทางกับชีวิตที่นี่จะลองเข้าป่าไปเดินเล่นดูนะลุง ว่างๆ เดี๋ยวชวนลุงไปด้วย"


"ก็ถ้าไม่มีอะไรแล้ว...ไปซะสิ ลุงจะได้พาเจ้าฟินน์ไปเดินเที่ยวบ้าง"

"ขอบคุณครับลุง แต่ไม่ต้องพาฟินน์มันเดินเที่ยวหรอก ปล่อยมันบินตามประสานกเถอะ"